Οι μαθητές της Γ΄και Δ΄Τάξης  γνωρίζουν το δάσος της Στροφυλιάς

Την  Πέμπτη 30  και την Παρασκευή  31  Οκτωβρίου  2014  επισκεφτήκαμε  το  πυκνότερο  και  μεγαλύτερο  πευκοδάσος  της  Ελλάδας, το  δάσος  της  Στροφυλιάς. Μόλις  φτάσαμε  στο  Κέντρο  Πληροφόρησης  στο  χωριό  Λάπα, μας  μίλησε  η  κ.  Βασιλική  για τα  ζώα και τα  φυτά  του  δάσους  που  θα  βλέπαμε  αργότερα. Ακόμα  πρόσθεσε πως  η  περιοχή είναι  προστατευόμενη, γιατί  εκεί  πάνε  διάφορα πουλιά όπως φλαμίνγκο, καλαμοκάνες, ερωδιοί, αγριόπαπιες και  άλλα που ταξιδεύουν για τις  θερμές  χώρες.

 Μετά προχωρήσαμε  προς τη  λιμνοθάλασσα  του  Πρόκοπου,την Καλόγρια. Εκείνο που  μας  εντυπωσίασε  ήταν τα  πουλιά  και τα  χόρτα που είδαμε με τα τηλεσκόπια  που  στήσαμε  στην  άκρη  της  λίμνης, τους  λευκοτσικνιάδες, τις  μαύρες πάπιες και  το  εκκλησάκι του  Αγίου Πέτρου με  τα  κόκκινα  χόρτα.

 Ύστερα  πήγαμε  στο  δάσος .Με  την  πρώτη  ματιά είδαμε τα  πεύκα! Όπου και να  κοιτούσες  πεύκα, πεύκα και  πάλι  πεύκα! Ήταν  πανύψηλα  και  ολοστρόγγυλα  σαν  να  σε  σκέπαζαν  ομπρέλες. Τα  φύλλα τους ήταν  σαν  βελόνες. Επίσης  κοιτάξαμε  τις  εντυπωσιακές  κουκουναριές  και ήμερες   βελανιδιές που τα  βελανίδια είχαν ανοίξει  οι  σκίουροι  για να φάνε  τον  καρπό. Καθώς  προχωρούσαμε, κάναμε ησυχία  και  ακούσαμε τα  πουλάκια να κελαηδάνε. Εκείνη  την  ώρα  είδαμε και  έναν τσαλαπετεινό. Εκεί έβοσκαν  ελεύθερα  αγελάδες και  ασβοί  είχαν  σκάψει  λακκούβες  στις  άκρες  για  να  βρουν  τροφή.

 Ήταν η  πρώτη  εκδρομή της  φετινής χρονιάς. Ήταν  πανέμορφα!! Περάσαμε  τέλεια!  Μας  άρεσε  πολύ  το  τοπίο  και  θα  προτείναμε   σε τουρίστες ,αλλά και  σε  Έλληνες να το  επισκεφτούν.

 

                                                                              Οι  μαθητές  της   Δ΄ Τάξης

 

                                                                             Παναγιώτα Τογαντζή- Βασίλης  Χρυσανθακόπουλος

 

Το  δάσος της  Στροφυλιάς

 

Το  δάσος  της  Στροφυλιάς  βρίσκεται  στο  βορειοδυτικότερο  σημείο  της  Πελοποννήσου, στο  νομό  Αχαΐας περίπου  45   χιλ. από  την  Πάτρα.

 

Τα  πολύ  παλιά  χρόνια  εκεί  υπήρχε  ένας  βάλτος  που  τα  βράδια  από  μέσα  έβγαινε  ένας  αρκετά  δυνατός  ήχος  και  οι  κάτοικοι  του  χωριού είχαν  αρχίσει  να  φοβούνται. Τώρα  όμως  οι  άνθρωποι  έχουν  ανακαλύψει   πως   αυτόν  τον  θόρυβο  τον  έκανε  και  τον  κάνει  ένα  πουλί.

 

Αυτό  το  μέρος  επισκέφτηκα  με  τους  συμμαθητές  μου, την  Παρασκευή  τριάντα  μία  Οκτωβρίου  2014.

 

Εμένα  με  την πρώτη  ματιά  με  εντυπωσίασαν  τα  πουλιά, γιατί  απλούστατα  δεν  είχα  ξαναδεί  τέτοιο  είδος  πουλιών.

 

Όπως  περπατούσαμε  μέσα  στο  μεγάλο, μυρωδάτο  δάσος, είδαμε πολλές  αγελάδες  που  έτρωγαν  το  πρωινό τους και  ήταν  έτοιμες   να  φάνε  κι  εμάς.

 

Επίσης είδαμε  πεύκα  και  βελανιδιές  που  το  σχήμα  τους  έμοιαζε  με  ομπρέλα.

 

Νιώθω  χαρά  που  το  επισκεφτήκαμε  αυτό  το  μέρος  και  θα  ήθελα  να  ξαναπάω.

 

                                                                                                             Μάριος  Καλλιντέρης

 

                                                                                                          Μαθητής  της  Δ΄ Τάξης