Ας πάει και το παλιάμπελο…Θέρος – τρύγος – πόλεμος δεν περιμένουνε … Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι και πόσες ακόμα παροιμίες υπάρχουν για τον τρύγο, το αμπέλι και το πολύτιμο καρπό του , το σταφύλι !!! και μπορεί ο τρύγος να έχει τελειώσει, ακόμα και τώρα όμως μια επίσκεψη στο οινοποιείο μπορεί να μας προσφέρει γνώσεις και ευχάριστες εμπειρίες.
Με αυτή τη σκέψη στο μυαλό , επισκεφτήκαμε το Οινοποιείο Παπασταματόπουλου στα Λουσικά Αχαΐας . Η ξενάγηση μας ξεκίνησε από το αμπέλι . Στη συνέχεια είδαμε τα μηχανήματα που παράγεται ο μούστος, τις δεξαμενές που αποθηκεύεται , το συσκευαστήριο που συσκευάζεται το κρασί . Ακούσαμε προσεκτικά για το πώς ο μούστος γίνεται κρασί , κάναμε ερωτήσεις για τη διαδικασία της ζύμωσης αλλά και κάθε μηχάνημα που μας έκανε εντύπωση και στο τέλος ; γευτήκαμε υπέροχα μουστοκούλουρα που μας είχαν ετοιμάσει. Σας ευχαριστούμε πολύ όλους . Ήταν όλα υπέροχα !
Συνεχίσαμε την εκδρομή μας στο εκκλησιαστικό λαογραφικό μουσείο που υπάρχει στο χωριό, δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Γρηγορίου . Ο πάτερ μας περίμενε και μας ξενάγησε υπομονετικά στις αίθουσες του μουσείου, δίνοντάς μας πολύτιμες πληροφορίες για τα εκθέματα . Είναι εντυπωσιακό ότι κάποιες εικόνες που βρίσκονται εκεί ανήκουν στον 18 ο αιώνα . Ο αργαλειός , το γραμμόφωνο, τα σπαθιά , οι στολές και τα απλά αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν πριν από 100 χρόνια οι άνθρωποι μας ενθουσίασαν . Όπως και το λουκουμάκι που μας κέρασε ο πάτερ! Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την υπομονή και την καλοσύνη που μας έδειξε .